Ο Reggie Watts επανασυνθέτει τον “Θρύλο” του Ρίντλεϊ Σκοτ

Πραγματικά  με συναρπάζει ο Reggie Watts. Δεν ξέρω αν θα τον περιέγραφα ως κωμικό ή ως μουσικό. Ό,τι έχω δει από τον τύπο με το τεράστιο άφρο και τα βαμμένα μικρά νυχάκια, είναι ένα τόσο πρωτότυπο μίγμα μουσικής, χιούμορ και διάθεσης, που έχω συναντήσει μόνο στον Beardyman.
Στην κοινή ηχογράφηση που είχαν κάνει για το Channel 4, μπορεί κανείς να δει πως το μοναδικό ταλέντο δύο μουσικών ιδιοφυών μπορεί να ξεπεραστεί μόνο από το χιούμορ τους.

του Παύλου Περβανά

Ο “Θρύλος” του Ρίντλεϊ Σκοτ, είναι ένα έργο με πραγματικά πανέμορφες εικόνες και σκηνικά, αλλά σαν ταινία στο σύνολό της, είναι τρομερά άνιση και αφελής ανά σημεία. Από την πρώτη φορά που την είχα δει μάλιστα, θυμάμαι πως είχα συνεπαρθεί μεν από τα παραμυθένια σκηνικά, την παρουσία του απολαυστικού Tim Curry, σε έναν από τους πιο εικονικούς ρόλους στην ιστορία του φανταστικού σινεμά, αλλά συγχρόνως κάτι μου χαλούσε τη συνταγή. Η δραματική πλοκή είχε εμφανή κενά, ο Τομ Κρουζ,...εεεμ... ναι. Αλλά πάνω απ’ όλα νομίζω ήταν η μουσική. Είμαι σίγουρος πως ολάκερος Jerry Goldsmith θα μπορούσε να τα πάει πολύ καλύτερα, από αυτές τις αμήχανες αλλαγές τόνου και ύφους, που έντυναν αρκετές άτσαλα μονταρισμένες σεκάνς της ταινίας.

Έτσι λοιπόν, πιστεύω πως το Legend αποτελεί ένα συναρπαστικό έργο τέχνης για να επεξεργαστεί κανείς, μιας και δεν αποτελεί κάποιο αψεγάδιαστο διαμάντι. Ο Watts μάλλον πρέπει να πίστευε το ίδιο γιατί βάλθηκε να ηχογραφήσει, και μάλιστα ζωντανά, ένα ολοκαίνουριο soundtrack για την ταινία του 1985. Το soundtrack μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από το site του, και για να το απολαύσετε όπως το σκέφτηκε ο αφροκέφαλος αρτίστας, θα πρέπει να το συγχρονίσετε με την αρχή του έργου, και να αφήσετε το MP3 να παίζει. Αν κρίνει κανείς από τις αντιδράσεις του κοινού σε αρκετά σημεία, πρέπει να ήταν μια απολαυστικότατη εμπειρία. Προσωπικά το δοκίμασα και νομίζω πως το πέτυχα αρκετά συγχρονισμένα, αλλά δεν είμαι και 100% σίγουρος.

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία όμως. Ακόμη και μεμονωμένα να το δεις, ως μια μουσική σύνθεση, είναι ελκυστική, προκλητική στο αυτί και ακούγεται ως το one-man show που τόσο καλά προσφέρει ο Watts. Αν παρακολουθήσεις βίντεο με ζωντανές εμφανίσεις του, θα δεις πως χτίζει με μοναδικό τρόπο ηχητικά τοπία με τη βοήθεια της loop machine του. Στην περίπτωση του Legend, συνθέτει κάτι τόσο παράξενο, ατμοσφαιρικό και σπάνιο, που ακόμη κι αν σε κάποια σημεία φαίνεται να αποδέχεται τη γενικότερη παραφροσύνη της ταινίας, στο μεγαλύτερο μέρος προσφέρει ένα πραγματικό κι ολοκληρωμένο O.S.T με πολλές δυνατές επιλογές.

Αν μη τι άλλο, προσωπικά, θα προσλάμβανα τον Watts για να επενδύσει μουσικά μια ταινία. Σιγουράκι όμως. Καλά οκ, ίσως του ζητούσα να περιορίσει λίγο τη συζήτηση για τους μονόκερους, αλλά η αφήγησή του είναι απόλαυση. Η φωνή του και οι δυνατότητές της δεν έχουν όρια πραγματικά, και η έμφυτη αίσθηση του ρυθμού και της μελωδίας που εκφράζει είναι χαρίσματα αξιοζήλευτα.

Τέλος, μιμείται ακραία τον Tim Curry.

Μπορείς να κατεβάσεις δωρεάν το soundtrack από το site του Reggie.