The Dark Knight Rises: Σκοτεινό, μελαγχολικό trailer για τον επίλογο του Christopher Nolan

Λοιπόν, ας αρχίσουμε από τους κανόνες των κινηματογραφικών trailer. Μέχρι πριν λίγο καιρό, είχαμε όλοι συνηθίσει στη γνωστή μέθοδο που λίγο πολύ είχε ως εξής: teaser trailer #1,teaser trailer #2, trailer #1,trailer #2 κτλ.

Πρόσφατα ήρθε ο κύριος Ridley Scott, με το πολυαναμενόμενο Prometheus του και σου λέει "όχι κύριε", πρώτα θα δεις το teaser trailer για το teaser της νέας μου ταινίας, μετά θα δεις το ίδιο το teaser, και το ίδιο θα σου κάνω και με το κανονικό trailer, αφού πρώτα οργανώσω μια ιδιοφυή, ακροβατώντας προς το ενοχλητική, προωθητική καμπάνια. Ουφ! 

από τον Παύλο Περβανά

Κι όμως το αποτέλεσμα σε αποζημίωσε και με το παραπάνω. Το υλικό που σου προσέφερε στο trailer του Prometheus o Scott, ήταν πολύ παραπάνω από χορταστικό, και σε αυτόν τον τομέα δεν άλλαξε τους κανόνες. Γενναιόδωρα πλάνα, γρήγορες εναλλαγές, έντονη μουσική, κραυγές, εκρήξεις. Απολαυστικότατο, ειλικρινά. Μάλιστα θυμάμαι πως όταν το είδα, κάπως άλλαξε η σειρά προτεραιότητας για τις ταινίες που θέλω να δω το ερχόμενο καλοκαίρι. Πριν, ήταν το "The Dark Knight Rises", αλλά ο μυστικοπαθής Nolan είχε να μας παρουσιάσει φρέσκο υλικό από τον Νοέμβρη.

Αυτό όμως μέχρι προχτές. Το καινούριο trailer για το τελευταίο μέρος της τριλογίας του σκοτεινότερου Σκοτεινού Ιππότη στην κινηματογραφική ιστορία, ήταν έτοιμο, «stream-αρισμένο» στα 1080p, η ένταση στο τέρμα και ο κέρσορας στο play. Δύο λεπτά και 19 δευτερόλεπτα αργότερα, οι κανόνες είχαν για άλλη μια φορά αλλάξει. Η δομή, κάτι ήταν τόσο διαφορετικό στη δομή, τουλάχιστον στο πρώτο μισό. Μιλάμε για καλοκαιρινό blockbuster. 

Μάλιστα, μιλάμε για ΤΟ καλοκαιρινό blockbuster, μιας και πιστεύω πως από την ανακοίνωσή της ημερομηνίας προβολής του και μετά, κρατάει ακόμη τα ηνία από το Prometheus και το πρόσφατο Avengers, ως η πιο πολυαναμενόμενη ταινία της χρονιάς. Κι όμως δεν ήταν ευχάριστο και διασκεδαστικό,όχι όπως έχεις συνηθίσει μέχρι τώρα. Ούτε είχε τις πιασάρικες ατάκες –εκτός της τελευταίας φυσικά- που θα σε οδηγήσουν στην καλοκαιρινή ιεροτελεστία νάτσος-μπύρας, ούτε τον καταιγισμό σκηνών δράσης, ούτε καν τη δυνατή μουσική που θα κατασκηνώσει στα αυτιά σου μέχρι τον Αύγουστο. Είναι σκοτεινό, αργό, μελαγχολικό και δύσπεπτο. Περνάνε 67 δευτερόλεπτα για να ξεφύγεις από αυτές τις εφιαλτικές νότες πιάνου που συντροφεύουν την πτώση του Batman από τον Bane του Tom Hardy, στο πρόσωπο του οποίου φαίνεται πως ο Nolan βρήκε ακόμη έναν εξαιρετικό villain. Πάρ’ αυτά όμως, καταφέρνει και φέρει εις πέρας αυτό που σου έχει υποσχεθεί εξ’ αρχής ο Βρετανός σκηνοθέτης. Έναν Batman τόσο σωτήρα, όσο και μάρτυρα, σε ένα φόντο σκοτεινό και βασανισμένο.

Παρ΄ότι το trailer δηλώνει το αυτονόητο, πως ο Σκοτεινός Ιππότης θα σηκωθεί ξανά, όπως γνωρίζουμε από το πρώτο μέρος της τριλογίας –Why do we fall master Bruce? So that we might learn to pick ourselves up-, μας αφήνει με ανολοκλήρωτα ερωτήματα. Τί άλλο κάνει η Marion Cotillard εκτός του να φιλάει τον Bruce Wayne; Ποιός ο ρόλος του Joseph Gordon-Levitt στην όλη ιστορία; Πώς έχει διαχειριστεί ο Nolan το κλίμα της λαΐκής επανάστασης που αφήνει να εννοηθεί στο trailer; Αν νομίζαμε λοιπόν πως τα έχουμε δει όλα, πως ο Batman του Christian Bale μας τα έχει δώσει όλα, η απάντηση έρχεται από τον ίδιο: not everything, not yet.

Δείτε το trailer: